Na 12 jaar KNVB zet Nicole Bekkers een volgende stap in haar carrière en gaat ze zich nog meer richten op haar upcycle bedrijf FC88. Daarnaast start zij haar eigen adviesbureau om haar kennis en ervaring vanuit een rechtenhouder in de sport delen met andere rechtenhouders en partners in de sport. Met als doel om door meer ondernemerschap en creativiteit een andere en grotere markt aan te boren voor rechtenhouders in de sport.
“In die 12 jaar heb ik ontzettend veel mogen doen en heb ik mezelf enorm ontwikkeld” zegt Nicole Bekkers in een interview in het aanstaande Sponsorreport-nummer. “Mijn ambities zijn meegegroeid met mijn professionele ontwikkeling en die kon ik niet volledig meer waarmaken binnen de KNVB. Mijn eigen bedrijf FC88 bestaat sinds 2021 en groeit ontzettend hard. Ik wilde hier meer tijd in stoppen. En daarnaast groeide ook mijn ambitie om mijn opgedane kennis, ervaring en ideeën verder delen met sportorganisaties en het bedrijfsleven. Ik heb gedurende die 12 jaar een bepaalde visie ontwikkeld over hoe partnerships in sport goed kunnen werken. Dat gaat vaak over hoe dat in voetbal zou kunnen, maar steeds meer kwam ik tegen hoe ik dat in andere takken van sport zou kunnen toepassen. Daarnaast werd ik door andere sportorganisaties gevraagd om ervaringen te delen of advies te geven over hun strategie en partnership proposities. Dat kun je niet kwijt wanneer je binnen een andere sportbond werkt. Opgeteld met het succes van FC88 dat steeds meer tijd vroeg, is dit een goed moment om een nieuwe stap te zetten.”
Sportbonden en andere rechtenhouders moeten meebewegen in commercieel ondernemerschap om hun positie te blijven claimen
Met FC88 wordt ‘oude’ voetbalkleding die vaak nog perfect is, maar niet meer mocht worden verkocht of weggegeven, hergebruikt in plaats van vernietigd. Daarbij gaat het om tienduizenden shirts, korte broeken, jacks, truien en sokken. Maar het gaat ook over retouren van de fanshops of fout gepersonaliseerde shirts voor fans. Bekkers: “In mijn optiek is deze kleding een goudmijn voor hergebruik vanwege de emotionele waarde. Daarnaast kost het zo’n 125 liter drinkwater om één voetbalshirt te maken, naast de CO2 uitstoot en de grondstof van polyester, wat in feite een olieproduct is. Meer dan 60% van alle gedateerde voetbalkleding in Europa belandt op afvalstortplaatsen of in verbrandingsovens. Met FC88 helpen we voetbalclubs, -bonden en andere sportorganisaties om hun oude sportkleding te vermaken (upcyclen) tot nieuwe producten zoals tassen, hoedjes en andere accessoires. Die worden verkocht via de webshops van de clubs of weggegeven als cadeau voor (potentiële) sponsors en medewerkers. We werken inmiddels samen met onder andere Atalanta Bergamo, Bayern München, Stade Rennais. Steeds meer clubs en bonden zijn geïnteresseerd in een samenwerking, omdat ze ook aanvoelen dat ze oude kleding niet meer kunnen vernietigen. Dit komt door de eigen focus op duurzaamheid binnen de club, maar ook door inzet van sponsors die niet willen dat goede kleding met hun logo’s wordt vernietigd.”
Het blijft me intrigeren dat het ‘ons’ als Nederlandse sport niet lijkt te lukken om grote en sympathieke merken zoals Cool Blue en Marktplaats aan sport te koppelen
Met het adviesbureau wil Bekkers zich onderscheiden om vooral vanuit de rechtenhouder te kijken. “Er zijn in Nederland een aantal hele goed sportmarketingbureaus met hele creatieve mensen en geweldige activaties. Heel vaak gebeurt dat vanuit de merkenkant. Ik wil mezelf onderscheiden door mijn ervaring en kennis vanuit de rechtenhouder toe te passen op commerciële strategieën: proposities, maar ook business development en ‘venture building’. Hoe kunnen we meer bedrijven laten investeren in de sport, maar ook hoe kunnen rechtenhouders meer passende en ondernemende proposities ontwikkelen? Ik denk dat daar nog ruimte is voor creatieve ideeën. Kijk naar de samenwerking tussen de vier sportbonden en DHL. Dat is een mooi voorbeeld van out-of-the-box denken en hoe je een andere en grotere markt aanboort. Enerzijds ontwikkelen sportbonden een proposities die er eerst niet was, aanvullend op bestaande proposities. En anderzijds lukt het om een nieuwe partner langdurig aan de sport te verbinden. Sportbonden en andere rechtenhouders moeten dan wel ondernemender denken en iets meer durf laten zien om dit structureel toe te passen.”
“Je ziet aan DHL dat vrouwensport nog steeds een mooi en groeiend domein is voor partnerships. Vanzelfsprekend geldt dat ook voor duurzaamheid. Maar ik denk ook aan branches die tot nu toe nog weinig in sportsponsoring zijn gestapt, zoals ‘Clean Tech’ bedrijven. Een enorme potentie en sterk groeiende branche, maar ook eentje die niet past bij het traditionele aanbod van veel sportorganisaties. Proposities moeten mee veranderen om dit soort bedrijven te interesseren voor sport. Aan de andere kant blijft het me intrigeren dat het ‘ons’ als Nederlandse sport niet lijkt te lukken om grote en sympathieke merken zoals Cool Blue en Marktplaats aan sport te koppelen. Ook hierin moeten rechtenhouders aan de bak, wat mij betreft.”
Een trend die Bekkers ook opvalt aan de rechtenhouderskant is dat in Nederland steeds meer sportevenementen volledig worden georganiseerd en geëxploiteerd door commerciële sportevenementenbureaus. Volgens haar is het risico daarmee dat de opgedane kennis, het netwerk en financiële middelen daardoor minder bij de sportbonden terecht komen. “Zijn sportbonden onvoldoende geëquipeerd om een rol te spelen bij de ontwikkeling en exploitatie van grootschalige sportevenementen of vernieuwende sportproposities? En hoe kunnen zij hun plek aan de tafel wel claimen? Welke meerwaarde kunnen zij juist inbrengen voor sportevenementenbureaus? Die is er ongetwijfeld, maar dit zal meer ondernemerschap, creativiteit en wellicht ook durf vragen. Sportbonden en andere rechtenhouders moeten meebewegen in commercieel ondernemerschap om hun positie te blijven claimen.”
Lees het volledige interview met Nicole Bekkers in het komende nummer van Sponsorreport. Geen abonnee? Neem hier een abonnement.